In verbinding werken
In verbinding met elkaar doen wat nodig is voor een kind volgens het principe van één huishouden, één plan en één coördinator. Benieuwd hoe het ervoor staat met 'in verbinding werken' in de regio Hart van Brabant? Lees hieronder mee.
Nog niet altijd één vast contactpersoon voor ouders en cliënten
Uit de interviews met professionals kwam naar voren dat de ambitie om in te zetten op één gezin, één coördinator, één plan door alle partijen werd nagestreefd. Wel ondervonden professionals hier enkele drempels. Veel verwijzingen kwamen nog rechtstreeks via het medisch kanaal zonder betrokkenheid van de toegang. Hierdoor was het niet altijd duidelijk wie de regie had. Ook maakte een volle caseload bij toegangsmedewerkers, zeker bij cliënten die weer terug in zorg kwamen, het lastig om deze rol goed uit te voeren. Verder maakt complexe zorg waar veel hulpverleners bij betrokken zijn het lastig om via het principe van één gezin, één coördinator, één plan te werken.
"Dan proberen wij wel dat dezelfde hulpverlener, de regiehouder, in het gezin blijft. Maar ook dat lukt niet altijd. Want je hebt soms een casus afgesloten. En als er bijvoorbeeld een half jaar later toch weer iets opspeelt, dat die casus ook weer bij mij komt. Maar soms zit je zelf zo vol dat je die casus er niet bij kunt hebben. Ik merk wel dat je daar dan soms wel in de problemen komt en dat toch iemand anders het oppakt. Dus dan voldoe je eigenlijk al niet meer aan dat principe."
Samenwerking tussen professionals verloopt goed
Professionals gaven in de interviews aan tevreden te zijn over de samenwerking met elkaar. Hierbij is het belangrijk dat de zorgverleners elkaar kennen en er korte lijntjes zijn.
Aandacht voor netwerkaanpak mag groter
Alle geïnterviewde professionals noemden met nadruk de lange wachttijden en financieringsproblemen als belemmering bij een effectieve aanpak bij ‘reguliere’ zorgvragen. Men deed wat men kon, maar er was frustratie bij professionals over de capaciteit. Opnieuw kwam naar voren dat de kwaliteit van de persoonlijke contacten tussen hulpverleners belangrijk was voor de netwerkaanpak.